Carl Friedrich KOEPE rozpoczął swoją karierę zawodową jako górnik w kopalni węgla kamiennego w Ibbenbüren. W 1877 roku KOEPE dokonał przełomowego odkrycia, które zrewolucjonizowało całą technologię górniczych wyciągów szybowych. Opracował koncepcję wyciągów szybowych z ciernymi bębnami pędnymi, które w porównaniu z dotychczas stosowanymi układami bębnowymi-nawojowymi były bardziej zaawansowane technicznie, bardziej opłacalne, a także umożliwiały bardziej wszechstronne zastosowanie. W konsekwencji stały się one standardowym rozwiązaniem w zakresie techniki wyciągowej stosowanym w górnictwie oraz w innych zastosowaniach wyciągowych. „Wyciągi typu KOEPE” i „Koło Koepe” zajęły już stałe miejsce w słowniku pojęć technicznych i w żargonie górniczym.
W 1957 roku inżynier Robert BLAIR zaprezentował bębnowy wyciąg szybowy, w ramach którego linopędnię skonstruowano dla dwóch lin nośnych. System ten z uwagi na swoją konstrukcję nadaje się szczególnie do zastosowań w przypadku ciągnienia z dużych głębokości (> 2 300 m). W 1958 roku zainstalowano pierwszy wyciąg szybowy typu BLAIR.
